Aktualności

Uniknięcie katastrofy klimatycznej wymaga natychmiastowego działania i jest kluczowym wyzwaniem XXI wieku. Analizę krytycznej sytuacji i konkretne rekomendacje dla gospodarki jak nie dopuścić do drastycznych zmian na Ziemi znajdziemy w najnowszym raporcie WWF „Zeroemisyjna Polska 2050”. Raport przedstawia diagnozę oraz rekomendacje dla sektora budownictwa, energetyki, rolnictwa, leśnictwa i transportu. Opracowanie wskazuje nad czym od dziś można pracować, by osiągnąć neutralność klimatyczną gospodarki do 2050 roku.

Stanowisko środowiska naukowego jest jednoznaczne – uniknięcie katastrofy klimatycznej możliwe jest tylko poprzez osiągnięcie równowagi pomiędzy emitowaniem oraz pochłanianiem gazów cieplarnianych. Neutralność klimatyczna na świecie musi zostać osiągnięta najpóźniej do 2050 roku. Działania wszystkich sektorów gospodarki powinny doprowadzić do redukcji gazów cieplarnianych w takim zakresie, aby globalny przyrost temperatury nie przekroczył 1,5°C.

Kontynuuj czytanie „Najnowszy raport WWF „Zeroemisyjna Polska 2050””

Transformacja gospodarcza i społeczna regionu bełchatowskiego (a szerzej całego województwa łódzkiego), związana z poszukiwaniem alternatyw dla węgla, w największym stopniu wpłynie na życie tych mieszkanek i mieszkańców regionu, którzy teraz są nastolatkami. Będą pierwszym pokoleniem, któremu przyjdzie odnaleźć się w nowej, zapewne powęglowej rzeczywistości. To co dla pokolenia ich rodziców i dziadków było oczywistością – sąsiedztwo bełchatowskiej kopalni i elektrowni oraz związane z nimi perspektywy stabilnego zatrudnienia – nie są takimi pewnikami dla obecnych licealistów. Jak widzą swoją przyszłość – czy chcą zostać, czy wyjechać z regionu? Czy wiążą swoje plany zawodowe z branżą wydobywczą lub/i energetyczną? Czy dostrzegają zależność między stanem środowiska naturalnego w swojej okolicy i na świecie, a działalnością kopalni i elektrowni w Bełchatowie? Jak oceniają swój wpływ na zmiany klimatu? Pomimo licznych sondaży na temat postaw Polaków i Polek wobec ekologii, brak jest podobnych badań wśród osób poniżej 18 roku życia – tymczasem to właśnie młodzież organizuje strajki klimatyczne i jest postrzegana jako grupa najbardziej wrażliwa na tematykę ekologiczną. Badanie miało służyć weryfikacji tej tezy.

Aby umieścić otrzymane przez nas wyniki w szerszym kontekście, podobne badanie przeprowadziliśmy wśród młodzieży ze szkół ponadpodstawowych w Łodzi. Wyniki obu pobiorą Państwo klikając w linki poniżej:

Bełchatów – cały raport do pobrania 

Łódź – cały raport do pobrania 

prof. UPP dr hab. Benedykt Pepliński
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Wydział Ekonomiczno-Społeczny

Pozyskiwanie zasobów energetycznych metodą odkrywkową, pociąga za sobą konieczność osuszania wyrobiska, co powoduje straty w podziemnych zasobach wód, zwłaszcza wód słodkich. Powstający w wyniku odkrywki tzw. lej depresji wpływa negatywnie na produkcję rolniczą. Przekształceniu ulega również znaczny obszar, który obejmuje odkrywka, elektrownia, zwałowiska zewnętrzne i pozostała niezbędna infrastruktura techniczna. Taki układ zależności powoduje pojawienie się konkurencji pomiędzy węglem brunatnym a wodą i żywnością, zwłaszcza że już dziś istotną barierą wzrostu produkcji w rolnictwie jest niedobór wody słodkiej. Prowadzi to do postawienia dwóch pytań:

1.  Czy Polska powinna z taką beztroską pozbywać się zapasów wód słodkich, zlokalizowanych w podziemnych zbiornikach wodnych?
2. Czy powinniśmy lekką ręką zamieniać kolejne tysiące hektarów użytków rolnych na cele nierolnicze (w tym górnicze) i leśne, gdy w perspektywie kilkudziesięciu lat podwoi się światowe zapotrzebowanie na żywność, a liczba użytków rolnych systematycznie spada i nie ma już perspektyw na zmianę tej tendencji?

Pobierz cały raport

Autorka: Alina Pogoda
Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć

Nowy raport dla Parlamentu Europejskiego dotyczący Funduszu Sprawiedliwej Transformacji potwierdza, że dla powodzenia sprawiedliwej transformacji niezbędny jest udział samorządu, mieszkańców i lokalnego biznesu w zarządzaniu procesem zmian. Wsparcie z Funduszu powinno zostać przeznaczone na programy chroniące pracowników i ułatwiające im zmianę pracy, a także na rozwój usług społecznych w regionach przechodzących transformację. Raport przypomina również, że punktem wyjścia powinna być długoterminowa strategia dekarbonizacji z jasnym harmonogramem odchodzenia od węgla.

Wewnętrzny think-tank Parlamentu Europejskiego opublikował właśnie nowe badanie, w którym analizuje warunki, jakie muszą być spełnione, by transformacje regionów górniczych przebiegały pomyślnie. Dokument ma być wskazówką dla eurodeputowanych, podczas prac parlamentarnych nad ostatecznym kształtem aktów prawnych powołujących do życia Fundusz Sprawiedliwej Transformacji, a także dla osób, które będą decydować o sposobie wykorzystania pieniędzy z Funduszu. Płynące z niego wnioski są tym ważniejsze, że Komisja zaproponowała właśnie pięciokrotne zwiększenie budżetu Funduszu z 7,5 do 40 mld euro – to dużo więcej pieniędzy, które można albo dobrze wydać, albo zmarnotrawić na przedsięwzięcia, które nie stworzą nowych fundamentów długoterminowego rozwoju dla regionów górniczych. Poniżej przedstawiamy najważniejsze ustalenia raportu.

Zaangażowanie lokalnych graczy w regionach węglowych.
Jest potrzebne i ważne, ponieważ nikt nie zna specyfiki regionu oraz lokalnego rynku lepiej niż mieszkańcy, przedsiębiorcy czy organizacje w nim działające. Szerokie konsultacje społeczne sprawiają, że dogłębnie poznaje się problemy danego regionu, jak i lokalne pomysły na ich rozwiązanie. Brak społecznego dialogu i podjęcie kluczowych decyzji bez udziału społeczności może z kolei doprowadzić do skierowania środków z Funduszu na działania, które nie są optymalną odpowiedzią na potrzeby regionu.

W raporcie cennym przykładem włączenia osób zainteresowanych w proces sprawiedliwej transformacji jest Kanada, gdzie została powołana grupa robocza do spraw pracowników sektora węglowego. Uczestnicy tej grupy odwiedzili 15 regionów węglowych Kanady, z których po rozmowie z górnikami i mieszkańcami przywieźli obszerne raporty z rekomendacjami, dostarczone następnie decydentom. Z rozmów z mieszkańcami regionów węglowych wynika, że:

• chcą oni wiedzieć, jak będzie wyglądała ich przyszłość,
• czy będą mieli zapewnioną alternatywną pracę lub emeryturę pomostową,
• jaki będzie ich poziom życia podczas transformacji,
• kto za to wszystko zapłaci oraz
• czy mogą zaufać temu procesowi.

W Kanadzie w każdym z regionów założono lokalne centra sprawiedliwej transformacji, w których mieszkańcy mogli uzyskać odpowiedzi na te pytania i oraz zasięgnąć informacji o dalszych krokach transformacji.

Więcej na stronie sprawiedliwa-transformacja.pl: 

Raport UE:

Lokalna społeczność Imielina protestuje przeciwko uruchomieniu wydobycia węgla kamiennego ze złoża „Imielin-Północ” przez kopalnię „Piast-Ziemowit”, należącą do Polskiej Grupy Górniczej (PGG). Powodem sprzeciwu jest ryzyko szkód górniczych.

Zagospodarowanie nowego złoża w Imielinie ma w zamierzeniu inwestora przedłużyć żywotność połączonych dwóch zakładów górniczych „Piast-Ziemowit”. Rachunek potencjalnych zysków oraz kosztów społecznych przemawia jednak przeciwko tej inwestycji. Dalsza górniczo-przemysłowa degradacja środowiska naturalnego i terenów mieszkalnych zahamuje rozwój miasta i spowoduje odpływ mieszkańców. Imielińscy aktywiści uważają ponadto, że w dobie kryzysu klimatycznego i częstych stanów suszy hydrologicznej w Polsce woda z dwóch zbiorników usytuowanych na terenie miasta jest daleko cenniejsza niż potencjalne zyski kopalni z eksploatacji węgla.

http://zielonasiec.pl/wp-content/uploads/Sprawiedliwa-transformacja-%C5%9Al%C4%85ska-studium-przypadku.pdf