Bazując na doświadczeniach innych regionów stojących przed wyzwaniem transformacji gospodarczej, wydaje się słuszne wykorzystanie sprawdzonego modelu budowy lokalnych partnerstw do wspólnego działania na rzecz wieloetapowej transformacji danego obszaru. Jest to działanie, które może przynieść rezultaty dopiero w perspektywie długofalowej, a więc przy założeniu kontynuacji projektu w kolejnych latach. Oprócz grup takich jakich lokalni decydenci, przedstawiciele przedsiębiorców (lokalnego biznesu), przedstawiciele ruchów społecznych (NGO, grup nieformalnych), naszym zdaniem w proces budowy partnerstw lokalnych należy włączyć również doradców zawodowych, z którymi stykają się uczniowie w procesie planowania swojej ścieżki nauki, a tym samym mają duży wpływ na proces podejmowania decyzji kształtujących potem strukturę zatrudnienia w regionie. Komisja Europejska chce, aby do 2050 r. Europa stała się neutralna dla klimatu.

Celem działań podejmowanych w projekcie jest rozpoczęcie i prowadzenie dyskusji publicznej, medialnej i eksperckiej w zakresie:

zielonej i sprawiedliwej transformacji dla obszaru i pracowników kopalni odkrywkowej,

promocji alternatywnych wariantów rozwoju dla Bełchatowa i rewitalizacji terenów pogórniczych,

przywrócenia równowagi ekosystemu i dobrych warunków środowiskowych wokół odkrywki,

skutków zdrowotnych, środowiskowych, wizerunkowych i rozwojowych istnienia instalacji i odkrywki dla regionu.

Energetyka oparta na węglu zyskuje coraz większe grono przeciwników. W Polsce odnawialne źródła energii to wciąż zasób niewykorzystany. Z danych Eurostatu wynika, że w 2017 r. udział energii odnawialnej w konsumpcji energii elektrycznej, cieplnej i w transporcie w Polsce wyniósł 10,9 proc. Wcześniej, w 2016 r. wskaźnik ten osiągnął w przypadku naszego kraju wartość 11,3 proc. i był niższy od wskaźnika z roku 2015 (11,7 proc.) oraz poziomu osiągniętego w roku 2014 (11,5 proc.).

Niewywiązanie się z krajowego celu OZE na 2020 r. może oznaczać dla krajów UE konieczność uzupełniania braków zielonej energii m.in. poprzez tzw. transfery statystyczne, czyli zakupienie „wirtualnej” energii z OZE od państw, które w ramach swoich celów wypracowały nadwyżkę. Wedle szacunków Instytutu Energetyki Odnawialnej w roku 2010 w Polsce wykorzystano zaledwie niecały 1 procent realnego potencjału energetyki słonecznej, 18 procent energii geotermalnej, 41 procent energetyki wodnej i 1,5 procenta energetyki wiatrowej. Z powodzeniem możemy ograniczyć wykorzystanie węgla, stopniowo przestawiając produkcję na źródła odnawialne oraz wdrażając technologie ograniczające zużycie energii. Tym bardziej, że wszędzie na świecie rozwój energetyki odnawialnej prowadzi do wzrostu gospodarczego, uniezależnienia od importu paliw kopalnych, wzrostu bezpieczeństwa energetycznego oraz tworzenia setek tysięcy nowych, trwałych miejsc pracy.